رادمهر...آرتامهر.....دوفرشته زمینی ما

26 اردیبهشت 1393     تازگی ها این کارو زیاد می کنی پسری مدل جدید خوابیدن خوردن پتو که هنوزم ادامه داره چشمای پر اشک به خاطر گرفتن سیم تلفن از شما یه خواب آروم آخه چرا؟ امتحان کردن پستونک (البته نوروز 93 یعنی 5 ماهگی)   ...

پسر نازم این ماه ها چقدر زود می گذره! چطوری باور کنم که داری بزرگ می شی! چیکار کنم که این لحظه ها رو ازدست ندم؟؟؟؟ فقط کنارت نشستم و نگاه می کنم به گذر عمر هر دومون! دوست دارم ... به اندازه تمام دوست دارم های دنیا.   ...

  چقدر اون روزا زود گذشت پسرم! روزایی که تازه اومده بودی! کاش از این به بعد به  این زودی نگذره تا من بتونم توی لحظه های با توبودنزندگی کنم! دوست دارم بیشتر از اون چیزی که فکر می کنی!   ...

آخه اینقدر این دستای تپل و نازت رو میخوری می ترسم تموم بشن!!! نازکم ببینی همون لباس نوزادی رو پوشیدی که روز اول تولدت توی بیمارستان تنت بود! زمان بینهایت سریع میگذره و شما بزرگ می شی و این فقط خاطره این روزهاته که می مونه. واسه بار آخر این لباس رو تنت کردم و دیگه برش داشتم به عنوان یادگاری از زمانی که سرخوشی من آغاز شده بود. ممنون به خاطر همه لبخندهایی که به زندگیمون هدیه دادی پسرکم. یادته گفتم واسه کالسکه ات کاور خریدم تا روزای سرد زمستون شما رو از باد و بارون حفظ کنه؟؟؟ وقتی می خواستم امتحانش کنم این عکس رو ازت گرفتم مامانی. این اولین باری هستش که سوار کالسکه ات می شی. مبارکت باشه عسلم. واسه این عکس حرفی ندارم جز دوست...

سه هفتگی:   یک ماهگی     ...