این روزها 3 آبان 1393

3 ابان 93

پسرکم مدت زیادی هستش که واست ننوشتم ... چون از اواسط مرداد چند بار به اصفهان و بروجرد مسافرت کردیم و زیاد تهران نبودم تا از این روزای شیرینت بگم...

1-این روزا پسر نازم شروع به راه رفتن کردی و قدمات یواش یواش داره محکم تر و متعادل تر می شه...دیگه شجاعتشو پیدا کردی که بدون مکث دستت رو از روی مبل برم میداری و راه میری.... هنوزم هر دو دستت رو  بالا نگه می داری موقع راه رفتن و با همون حالت یکدفعه تغییر مسیر می دی و برمی گردی. طول هال رو می تونی راه بری اما گاهی هم زمین می خوری... اگه دستت رو بگیرم که کمکت کنم خودت دستت رو از دستم می کشی بیرون. دیگه باید به فکر یه کفش زمستونی واست باشم.... اولین کفشی که به معنای واقعی ازش استفاده بشه: (برای راه رفتن)!

2- این روزا با اشاره و گفتن :نانا منظورتو بهم می رسونی.... مثل دیشب که به در پارچ ابمیوه گیری اشاره می کردی و پشت سر هم می گفتی : نانا ....نانا.... بعدش که بهت دادمش به خودت پارچ اشاره کردی... وقتی که بهت دادم در پارچ رو گذاشتی روش و بستیش!

3- این روزا فقط عاشق باز و بسته کردن در قوطی ها و کرم و جای ادویه و بطری و این جور چیزایی.... یه بطری و  درش تا یک ربع سرگرمت می کنه.... با تمام دقت و ظرافت با اون دستای کوچولو سعی می کنی به درستی درش رو روی خودش ببندی... وقتی هم که بسته شد و نمی تونی بازش کنی به من نگاه می کنی و نیم گریه ای سر می دی که بیام بازش کنم .. و این قصه دوباره و دوباره تکرار می شه.

4- این روزا اگه یه اسباب بازی یا چیز دیگه یه جایی از دسترست دور باشه و نتونی خودت بیاری یا قدت به جایی نرسه و چیزی رو بخوای ، می یا دست مارو می گیری می بری همونجا و دستمون رو دو دستی توی دستات میگیری و به طرف اون اسباب بازی هل می دی و پشت سر هم می گی : نانا ... نانا! یا مثلا وقتی که صفحه موبایل خاموش می شه و نمی دونی کدوم دکمه رو بزنی گوشی رو می ذاری توی دستم و اون یکی دستمو می گیری می ذاری روی گوشی... اینکه مثلا وقتتی منظورت اینه که در گوشی رو باز کنیم و سیم کارتو بهت بدیم که شما جابزنی سرجاش!!!!