رادمهر...آرتامهر.....دوفرشته زمینی ما

26 اردیبهشت 1393     تازگی ها این کارو زیاد می کنی پسری مدل جدید خوابیدن خوردن پتو که هنوزم ادامه داره چشمای پر اشک به خاطر گرفتن سیم تلفن از شما یه خواب آروم آخه چرا؟ امتحان کردن پستونک (البته نوروز 93 یعنی 5 ماهگی)   ...

28 اردیبهشت 1393 ((بابا))............. چند روزی همش دارم به بابا اشاره می کنم و می گم بابا. بهش نگاه می کنی و می خندی ((نه!!)).............. هر موقع که می ری سر وساییل خطرناک  من و بابا بهت می گیم : نه!!! خودت برمی گردی و به ما نگاه می کنی و دیگه دست نمی زنی... حالا اگه خیلی دوست داشته باشی دوباره دست بزنی می ری به طرفش اما باز با نه روبه رو می شی.... صورت نازت موقع شنیدن ((نه)) خیلی بامزه است. با اون چشمای سیاه ؛ سرتو میذاری روی دستت و بهمون نگاه می کنی. می خندی که ما هم بخندیم. اما ما نمی خندیم و تو بالای سرت علامت تعجب ظاهر می شه. ((پا...... پا بزن......)) وقتی اینو می گیم شروع می کنی به پا زدن. یعنی پاهاتو تند تند تکون می د...

25 اردیبهشت 1393 پسرک نازم .... چند شبی هست که مثل همیشه ساعت 11 وقتی میریم توی تختت نمی خوابی و می خوای بیدار باشی و شیطونی کنی..... چند شب پیش بود که یک ساعتی بود که داشتی واسه فرار از خوابیدن هر کاری می کردی.... دیگه منم از تلاش واسه خوابوندنت خسته شده بودم... بابا هم صبح می خواستن برن سر کار و داشتن اذیت می شدن. این بود که من شما رو برداشتم اوردم توی اتاث خودت. به محض اینکه اومدیم و دیدی که از خوابیدن خبری نیست یک لبخند با تمام وجودت زدی . بعدش به من نگاه کردی و قصه اون شب من رو ساختی..... اینم از شیطونیات تا ساعت 3 نیمه شب به روایت تصویر: اول که از کمد و کشو شرووع کردی: بعدشم یه گلویی تازه کردی تا انرژی داشته باشی: ...

پسر نازم .. این روزا هر چی از شیرین کاری هات بگم کم گفتم..... دیگه شدی یه فرشته شیرین و دوست داشتنی تمام عیار. این روزا دیگه کامل سینه خیز می ری و هر چیزی رو که بخوای به دست میاری.... حتی دیشب دیدم داری سعی می کنی از پله آشپزخونه بیای بالا. این روزا هنوزم عاشق انواع سیمی... سیم تلفن.. شارژر موبایل.. سیم تلویزیون.... شارژر لپ تاپ. و هر جایی که ببینیشون سریع می ری سراغش . حتی اینجا: 4 شب پیش که بدخواب شده بودی و ساعت 1 نیمه شب داشتی توی تختت شیطونی می کردی. با دستم تند تند زدم روی لبات و آواز خوندند ریتمیک شد.... اولش با تعجب نگاه کردی.. بعد روی لبای خودم زدم و تکرار کردم تا یاد بگیری.... بعد از چند با تکرار دوباره زدم روی لبا...

26 اردیبهشت 1393 این مطلب هم باز با تاخیر نوشتم پسرم. روز 6 فروردین 93 بود که بروجرد بودیم و شما واکسن شش ماهگی داشتی. با بابا وحید رفتیم بهداشت. ساعت 10 صبح بود. من دیگه لباسای شما رو عوض نکردم تا وقتی که واکسن زدی و اومدیم خونه نخوام لباسات رو در بیارم و لباس راحتی بپوشونم تا یه موقع پاهات اذیت نشه. بهداشت خیلی خلوت بود و یه خانم پیر که زیادم مهربون نبود واکسن شما رو زد. بابایی داشت داشت با شما صحبت می کرد و شما می خندیدی که یک دفه صدای جیغت بلند شد. من پشت سر بابا ایستاده بودم و نمی دیدمت. بابا بلندت کرد و قربون صدقه ات رفت تا آروم شدی... اما یکی دیگه هم داشتی! اینبار من بالای سرت ایستاده بودم و بابایی پات رو گرفته بود. وقتی خانو...

26 اردیبهشت 1393 پسرک نازم این مطلب رو دارم با کلی تاخیر واست می نویسم. روز 22 اسفند 92 بود که اولین وعده کمکی رو خوردی. اصفهان خونه مامان مینا اینا بودیم. حدود ساعت 11 بود که واست فرنی پختم. باید با دو تا قاشق مربا خوری شروع می کردم. اولین قاشق رو که خوردی یه کمی توی دهنت نگه داشتی و مزه مزه کردی بعدش قورتش دادی. از چهره ات معلوم بود که دوست داری. قاشق بعدی که قرار بود آخری باشه رو هم دادم. اما بابا و مامان بزرگ گفتن که چند تای دیگه هم بهش بده ... منم از خدا خواسته دو تا قاشق دیگه بهت دادم و شما دوست داشتی و خوردی. البته با قاشق کوچولوی خودت که از مربا خوری حجمش کمتره. قبل از اینکه قاشق رو بذارم دهنت آرزو کردم که این اولین قاشق زندگیت...

٢٦ فروردین ٩٣ عزیز دلم . این روزا کارای زیادی می کنی که چند تا شون رو از ماه پیش شروع کردی ام به دلیل نوروز و مسافرت ها نتونستم همون موقع واست بنویسم. ٢١ اسفند ٩٢ بود: عاشق این حرکتت شدم مامانی. توی اصفهان توی خونه بغل بابا منصور بودی ؛ دستام رو به علامت بغل گرفتن به طرفت دراز کردم و گفتم بیا مامان بغلم....... و در کمال ناباوری من و مامان مینا دستات رو باز کردی و بالاتنه ات رو آوردی جلو که بیای بغلم. وای رادمهری نمی دونی چه احساس زیبایی داشتم ..... غرور سراسر وجودم رو گرفت پر شدم از احساس ناب مالکیت تو. اینکه تو من رو ترجیح می دی و در اولیت های انتخابیت من اولم..... اینکه برام ارزش قایل شدی و اینکه جواب دراز شدن دستام...

٣٠ فروردین 1393 پسرکم این اولین گردش سال 93 ما بود . روز پنجشنبه 28 ام بعداز ظهر که با بابا وحید رفتیم چیتگر و دریاچه. هوا خوب بود اما کمی سرد بود. ماه تقریبا کامل بود و منظره واقعا چشم نواز بود. شما نیم ساعت اول توی کالسکه نشستی وقتی هم که ما داشتیم شام می خوردیم شما با دستبند من مشغول بازی بودی. اما موقع برگشتن دیگه خسته و گرسنه شده بودی و توی کالسکه نموندی و بابایی مجبور شدن شما رو بغل کنن. منم که کالسکه می روندم. در جمع خوش گذشت زندگیم... همیشه با بودن شما بیشتر خوش می گذره. همیشه موقغ فلاش زدن دورین چشمات بسته می شه . ما هیچ عکسی با چشمای باز توی شب نتونستیم از شما بگیریم آخه پسری ...

١٩ فروردین 1393 رادمهر نازم امسال اولین نوروزی بود که شما به ما بودی ومی تونم بگم بهترین سال تحویل عمرم رو داشتم. به این دلیل که شما پیش من و بابا بودی و به این دلیل که من کنار مامان و بابام بودم. 8 اسفند 92 همراه با عمو نوید رفتیم کاشان و یک شب اونجا موندیم و فرداش با اتوبوس رفتیم به سمت اصفهان. تا روز چهارشنبه سوری که بابا وحید اومد پیش ما. سال تحویل و روز اول عید رو اصفهان بودیم. یک شب هم مهمون دایی بودیم. نیمه شب دوم فروردین راه افتادیم به سمت بروجرد و تا 15 فروردین اونجا موندیم. بابا و عمو واسه شما ها گوسفند خریده بودن و با اومدن ما متاسفانه اون گوسفنده قربانی شد. راستی روز 9 اسفند هم تولد سارینا بود که شما توی اون شلوغی بیقراری م...

۱۸ فروردین ۹۳ وای خدا چقد حرف نگفته دارم من...