تقدیم به دوساله مهربانم
تقدیم به دوساله مهربانم 7 آبان 1394
پسرک نازم .... مهر هم گزشت... دومین مهر نارنجی و پاییزی من. بهت نگاه که می کنم وجودم همه سرتاسر پر از عشق می شه. احساسی که نمی شه توصیفش کرد. فقط میشه در یک کلمه شاید کلیشه ای خلاصه اش کرد!!!!
این روزها .... هر روزش برام پر از ثانیه های تکرارناشدنی بودن با توست! بغلت می کنم و بوووت میکشم. از اعماق وجودم... انگار آخرین آغوشت رو دارم تجربه می کنم ... می خوام ثانیه های گرمت رو روی دیوار قلبم حک کنم.
چون اینو خوب می دونم... این روزایی که اینجور عاشقانه و بی ریا خودت رو پرتاب کنی توی بغل من و من همه امید و پناهت باشم زود زود زود میره!تموم میشه ..... و تو سریع تر از پلک هم زدنی...قد میکشی.... دور میشی.... و یه چیزی به اسم استقلال بین آغوشمون جوونه میزنه!
بهم فرصت بده پسرکم! تا قبل از رویش غرور ... توی چشمای مهربونت آروم بگیرم.
دوست دارم رادمهرم.
